در اين اختراع مقاومت سايشي پلي يورتان اوره با استفاده از نانو ذرات الماس بهبود يافته است. اين اختراع در زمينه نانوفناوري انجام شده است. پلي يورتانها از دير باز در توليد و تهيه كفپوشهاي صنعتي، ورزشي و نيز پوشش مكانهاي پرتردد نظيرايستگاه هاي اتوبوس و مترو استفاده مي شده اند. اما علي رغم كيفيت بالاي اين نوع پليمرها، مقاومت سايشي راضي كننده اي نداشته اند و بهبود مقاومت آنها در برابر سايش اهميت زيادي داشته است. بدين منظور افزايش و بهبود مقاومت سايشي آنها با استفاده از نانو الماس، مدنظر قرار گرفته است. در مرحله نخست، ضمن آماده سازي مواد اوليه، نانو الماس ابتدا در حلال (دي متيل فرماميد) و سپس در پلي ال توزيع شد. در مرحله دوم، سنتز نانو كامپوزيت پلي يورتان اوره انجام شد. اين كاردر چندين مرتبه با نسبتهاي وزني مختلف نانو الماس صورت گرفت (5/0% وزني، 1% وزني، 2% وزني و 3% وزني). بعد از آن با استفاده از روشهاي شناسايي مختلف، نانو كامپوزيتهاي سنتز شده از نظر صحت سنتز و وجود نانو الماس مورد ارزيابي قرار گرفتند و ضمن بررسي مورفولوژي (ريخت شناسي) و توزيع و پراكنش درست نانوذرات، خواص حرارتي، سايشي و تورم آنها بررسي شد.